ಸೀತಾ ಮಿಥಿಲಾಧಿಪತಿ ಜನಕ ರಾಜನ ಧರ್ಮಪುತ್ರಿ. ಜನಕನು ತನ್ನ ಹೊಲವನ್ನು ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಗೆ ದಾನ ಮಾಡಿದನು. ಒಂದು ದಿನ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಉಳುಮೆ ಮಾಡುವಾಗ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಗೆ ಒಂದು ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅವನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕನಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಅವನು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಜನಕನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಅವನು ಅದನ್ನು ತೆರೆದಾಗ, ಅದರಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಕಂಡನು. ಜನಕನು ಆಕೆಗೆ 'ಸೀತಾ' ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗಳಾಗಿ ದತ್ತು ಪಡೆದನು.
ಸೀತೆಗೆ ಐದು ವರ್ಷದವಳಿದ್ದಾಗ, ಒಂದು ದಿನ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಜನಕನ ಅರಮನೆಗೆ ಪರಶುರಾಮ ಬಂದ. ರಾಜನು ಅವರನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸಿದನು. ಇಬ್ಬರೂ ಕುಳಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೀತೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಪರಶುರಾಮನ ಶಿವಧನುಷ್ಯವನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು. ಕೋಲು ಕುದುರೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಡುವ ಮಗುವಿನಂತೆ ಅವಳು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಾ ಹೋದಳು. ಪರಶುರಾಮನ ಗಮನ ಸೀತೆಯೆಡೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಅವನು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದನು. ರಾಜನನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಅವರು ಹೇಳಿದರು, 'ಸೀತಾ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹುಡುಗಿ ಅಲ್ಲಾ, ಅವಳು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ದೇವಿಯ ಅವತಾರ. ಈಗ ನಮ್ಮ ಅವತಾರ ಮುಗಿದಿದೆ. ಈ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ನಿನಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ಈ ಧನುಸ್ಸನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಎತ್ತುವ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಈ ಸೀತೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿ!' ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ ಪರಶುರಾಮ ಮನೆಗೆ ಹೋದ.
ಸೀತೆ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬಂದಳು. ಆಗ ದೇಶದ ರಾಜರಿಗೆ ಸ್ವಯಂವರಕ್ಕೆ ಬರುವಂತೆ ಆಮಂತ್ರಣಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ರಾಜರು, ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ಪಂಡಿತಾದಿಕರು ಎಲ್ಲರೂ ತಾವಾಗಿಯೇ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ಶ್ರೀರಾಮ, ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ಸಿದ್ಧಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದರು. ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನೊಡನೆ ಅವರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರು . ಸ್ವಯಂವರಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವವರನ್ನು ವಸತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಅವರವರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕೂಡ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ರಾಮಲಕ್ಷ್ಮಣರನ್ನು ಜನರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ರಾಮನನ್ನು ಕಂಡು ಜನಕನಿಗೆ ಬಹಳ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ರಾಮ ‘ಪಣ ’ ಗೆದ್ದರೆ ರಾಮಸೀತೆಯ ಜೋಡಿ ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದುಕೊಂಡ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ರಾಮನನ್ನು ತನ್ನ ಅಳಿಯನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಕುಲದೇವಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಶಿವಧನುಷ್ಯನನ್ನು ತರಲು ಸೇವಕರನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಹದಿನಾರು ಮಂದಿ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಗುಡಾರದ ಮಧ್ಯಭಾಗಕ್ಕೆ ತಂದರು. ಜನಕನು ಸೀತೆಗೆ ಮಾಲೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು. ಆದರೆ ಆ ಪರಾಕ್ರಮಿ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕಂಡ ಕೂಡಲೇ ‘ಈ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಎತ್ತಲು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ', ಎಂದು ಹತಾಶೆಯಿಂದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು, ಸ್ವಯಂವರದ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ಲಂಕೆಯ ರಾಜ ರಾವಣ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದನು. ಅವರನ್ನುಆಹ್ವಾನಿಸದ ಕಾರಣ ಅವರು ತುಂಬಾ ಕೋಪಗೊಂಡರು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ‘ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಪುಷ್ಪಕವಿಮಾನದಿಂದ ಹೊರತರುತ್ತೇನೆ.' ಎಂದು ಅವನು ಬಿಲ್ಲಿನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನಿಂತನು.
ರಾಮನನ್ನು ಕಂಡಾಗಿನಿಂದ ತನಗೆ ಸರಿಯಾದ ವರನು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ. ಇದರಿಂದ ಸೀತೆಗೆ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಆದರೆ ರಾವಣ ಧನುಸ್ಸನ್ನು ಮುರಿಯಲು ಮುಂದಾದಾಗ, ತನ್ನ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಅವಳು ತುಂಬಾ ದುಃಖಿತಳಾದಳು. ಆದರೂ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಿದಳು, 'ಓ ಜಗಜ್ಜನನಿ ಆದಿಮಾತೆ! ಈ ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿ ರಾವಣನ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ರಾಮನಿಂದ ಸಾಧಿಸಲು ಹೀಗೆ ಮಾಡು.' ಎಂದು ಕುಲದೇವಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದಳು.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದುರಹಂಕಾರದಿಂದ ಉಬ್ಬಿದ ರಾವಣ ಈ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂದು ಯೋಚಿಸದೆ ಅಸೂಯೆಯಿಂದ ಧನುಸ್ಸನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿದನು. ಅವನ ಕೈಕಾಲುಗಳು ನಡುಗಲಾರಂಭಿಸಿದವು ಮತ್ತು ಅವನು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದನು. ಅದರೊಂದಿಗೆ ಅವನ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿಲ್ಲು ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಹಾಗಾಗಿ ಅವರು ಚಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಗಳ ಮೂಲಕ ರಕ್ತ ಹರಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು; ಅವನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದನು. ರಾವಣನನ್ನು ಈ ರೀತಿಯ ಫಜೀತಿ ನೋಡಿ ಇತರ ರಾಜರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರು. ಬಹಳ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಮೇಲೇಳಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಜನಕರಾಜ ತನ್ನ ಪಣತೊಟ್ಟಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಚಿಂತೆ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರು ಋಷಿ ಸಮೂಹದ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೈಜೋಡಿಸಿ ‘ಹೊ ಭೂದೇವ! ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಎದ್ದೇಳಲು ಹೋದರೆ, ದಯವಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಒಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ 'ಪಣ' ಸಿದ್ಧಿಸಿ.'
ಆಗ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ ರಾಮಚಂದ್ರನಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದ. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ರಾಮನು ಎದ್ದು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನ ಪಾದಕ್ಕೆ ತಲೆಯಿಟ್ಟು ಋಷಿಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ರಾವಣನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದನು. ದೇವಿಯ ಕೃಪೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಸಂಕಲ್ಪ ನೆರವೇರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಆವರಿಸಿತ್ತು. ಸೀತೆ, 'ಜಗತ್ತಿನ ಮಾತೆ! ಧನುಸ್ಸಿನ ಭಾರವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿ, ಇದರಿಂದ ಧನುಸ್ಸನ್ನು ರಾಮನ ಮೃದುವಾದ ಕೈಗಳಿಂದ ಲಘುವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೀರಾಮನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.' ಹೀಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ದೇವಿಯನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು. ಧನುಸ್ಸನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಮೊದಲು ರಾಮನು ಒಮ್ಮೆ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನತ್ತ ನೋಡಿದನು. ಆಗ ಗುರುಗಳ ಆಶೀರ್ವಾದದಿಂದ ಅವನ ದೇಹವೆಲ್ಲ ಆನಂದವಾಯಿತು. ಆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರಾಮನು ಮಹಾಬಲಾಢ್ಯ ಶಿವಧನುಷ್ಯನನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡನು.
ದುಷ್ಟನಿಗೆ ನೀನು ಎಷ್ಟೇ ಉಪಕಾರ ಮಾಡಿದರೂ ಆ ಸತ್ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸದೆ ಕೆಡುಕನ್ನು ಮಾಡುವೆ. ಇದು ದುಷ್ಟತನದ ಸಂಕೇತ. ತನ್ನ ಎದೆಯ ಮೇಲಿನ ಭಾರವನ್ನು ತೆಗೆದು ಸಂತೋಷಪಡಿಸಿದ ದೇವರಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಬದಲು, ರಾವಣನು ರಾಮನಿಗೆ ಕೋಪದಿಂದ, 'ರಾಮ! ನೆನಪಿರಲಿ. ಇವತ್ತು ನೀನು ನನ್ನ ತುತ್ತು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡೆ ಎಂಬರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತೇನೆ.' ಇಷ್ಟು ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ಪುಷ್ಪಕವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯತೊಡಗಿದ.
ಆಗ ಜನಕರಾಜನು ಸೀತೆಗೆ ರಾಮನ ಕೊರಳಿಗೆ ಹಾರ ಹಾಕಲು ಸೂಚಿಸಿದನು. ಹಾಗಾಗಿ ಪತಿ ಪತ್ನಿಯ ಮುಂದೆ ತಲೆಬಾಗಲು ಇಷ್ಟಪಡದೆ ರಾಮಚಂದ್ರ ನಿಂತಿದ್ದ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ರಾಮನಿಂದ ಜನಕನ ಯಶಸ್ಸು ಲಭಿಸಿತು. ಇದರಿಂದ ಮನಸೋತ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನು ರಾಮನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಬಂದನು. ರಾಮ ವಂದಿಸಿದರು. ಅದೇ ಸೀತೆ ರಾಮನ ಕೊರಳಿಗೆ ಹಾರ ಹಾಕಿದಳು. ಇದಾದ ಮೇಲೆ ಜನಕರಾಜನು ದಶರಥದಿ ಸಭೆಗಳನ್ನು ಕರೆದು ರಾಮ-ಸೀತೆಯರ ವಿವಾಹವನ್ನು ವಿಜೃಂಭಣೆಯಿಂದ ಆಚರಿಸಿದನು. ನಂತರ ಲಕ್ಷ್ಮಣ್, ಭರತ್ ಮತ್ತು ಶತ್ರುಘ್ನ ಕೂಡ ವಿವಾಹವಾದರು. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಖುಷಿ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಆ ಖುಷಿ ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
コメント